Blog: Kaartje voor Maartje

DRJ

Episode #15 - Een bedrijf zonder tradities is geen bedrijf. Ons bedrijf bestaat al ruim 20 jaar en daarvan heb ik het leeuwendeel niet meegemaakt. Het nieuwe werken in de nieuwe omgeving was nog maar nét geïntroduceerd toen ik vrij plotseling aan boord kwam. Alles moest dan ook weer helemaal opnieuw inslijten, iets dat weliswaar niet gold voor de diverse vanouds-tradities. Slechts één van die tradities is de wall of fame met daar op alle portretten van alle werknemers. De werknemer mag z’n portret zelf inleveren. Ikzelf doe een poging tot filosofische blik. Een ander heeft z’n trouwfoto ingeleverd. Ook mooi: de kickboks-collega inclusief kampioensgordel!

Een andere traditie is de verjaardagskaart. Ongeveer een week voor de betreffende verjaardag staat de dame van marketing achter me te fluisteren. Ik schrik me altijd weer rot. De verjaardagskaart wordt me onder de neus geduwd en de dame van marketing fluistert maar door. Ik versta er wekelijk niets van… “Wie?” Waarna ik – te luid – de naam van de aanstaande jarige veel te hard over de afdeling brul. “Ssssssst!” is het van alle kanten. Maar waarom eigenlijk? Die aanstaande jarige is niet achterlijk en weet allang wat er loos is.

Traditie. Traditie is een ook persoonlijke tekst op de verjaardagskaart. Aanvankelijk liet ik het bij een duffe felicitatie, maar ik heb mezelf gebeterd en mijn tekstjes worden persoonlijker en losser.

Op dit moment, midden in de bijna-lockdown, is Maartje aan de beurt. Maar hoe krijg je die verjaardagskaart langs alle collega’s? Dat zou per post zomaar 2 maanden kunnen duren. En digitaal is niet leuk genoeg. Dus is verzonnen dat iedere collega een eigen kaartje gaat sturen, een écht persoonlijk kaartje. Kijk, dán kom je op mijn terrein, want ik barst van de kaartjes. Toegegeven, mijn vrouw loopt hierin voorop, maar wij kopen bij iedere gelegenheid gul in.

Ik blader door onze stapel met voor-ingekochte kaartjes en ik heb de leukste gevonden. Eentje met een recept voor Oeufs en Meurette. Maartje lijkt me een gezonde lekkerbek, dus dat is een gepaste verjaardaggroet. Vertelt u dit vooral niet verder, maar ik ben eigenlijk dól op tradities!

Over de gastblogger:

John Vanderaart was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.